Dit is dat moment waar het cliché van een opgegeven “passie voor schrijven” aan het licht komt aan de hand van de verontschuldigingen aan een nonexistent publiek.
“Sorry dat ik zo lang niet geschreven heb!”
Biedt de schrijver excuses aan zichzelf? Als deze excuses geaccepteerd zouden zijn hadden ze niet eens hoeven worden opgeschreven. Het geeft dus blijk van wrok en wrange schaamte.

Dit is dat moment maar het is iets anders wat hier gebeurt. Ontkenning? Misschien, maar het is beter dan door het stof gaan omdat ik me rot voel. Ik voel me gelukkig niet rot. Dat is het eerste verschil.

Categorie 2: Autonudge Etudes

Een tijdje terug had ik een idee voor een filmpje. Ik wilde het proces van het vertalen van een liedje laten zien met een simpel voorbeeld en daarmee uitleggen wat er zo allemaal bij komt kijken, omdat het lastiger is dan non-lyrische tekst vertalen.

“Gewone” tekst vertalen, goed vertalen, is al vrij ingewikkeld. Je moet beide talen echt beheersen, dat is één. Dan is het vertalen zelf continu keuzes maken en compromissen sluiten tussen zeggen wat er staat, zeggen wat dat betekent en rekening houden met hoe het gezegd wordt.

Categorie 2: Autonudge Etudes

Een maand geleden of iets meer besloot ik mijn angst te overwinnen en mezelf over de drempel van productie te helpen. Ik zou schrijven. Liedjes, gedichten, dialogen, grappen, blogs. Alles waarvan ik ergens al wist dat ik het kon, zolang ik het maar zou doen.

Ik was bang dat het slecht zou zijn dus bedacht ik eerst dat ik het voor mezelf zou houden. Niemand zou het hoeven zien dus hoefde ik me geen zorgen te maken over dat ik me zou schamen.
Hoera!
Alleen zou ik het zelf wel zien. Ik zou me alsnog schamen voor mijn probeersels en dat ze niet absoluut foutloos en weergaloos zouden blijken te zijn.

Subcategorie 1: Hormonen

Ik heb niets geleerd van de vorige blog en probeer er nu weer drie. Het verschil is wel dat ik het een en ander eerst heb geklad voor ik aan de digitale versie begon.
Één van deze heeft weer een opname erbij. Misschien twee.

7 - Jihomoravský Kraj

Nummer zeven is van 2014 of later omdat het briefpapier afkomstig is van een goodiebag die ik kreeg toen ik najaar 2014 met een soort uitwisseling in Tsjechië op bezoek was bij het provincieel bestuur in Brno. Tenminste, ik denk dat het het provincieel bestuur was want “Jihomoravský Kraj” betekent Zuid-Moraafs Gewest.

Subcategorie 1: Hormonen

Klefjes vijf en zes.
Ik wilde er eerst drie tegelijk doen maar toen schreef ik twee weken niet.
Ik heb ADHD.

5 - angst om niet aardig te worden gevonden

Ik heb geen idee wanneer ik dit heb geschreven maar als ik zie waar het over gaat maakt het ook eigenlijk niet uit. Dit heb ik altijd. Het varieert in mate maar de angst om niet aardig te worden gevonden en om te worden ontmaskerd als iemand die eigenlijk niet geeft om anderen is een chronische aandoening.

Subcategorie 1: Hormonen

De derde en vierde stukjes klef, nu (her)uitgekauwd door de desbetreffende koëet.

3 - nineteen green

Deze tekst is geschreven als liedtekst. Over de akkoorden van dit lied ben ik zeer te spreken. Het is een complexe progressie, rijk en divers en ik ben er best smug over trots op. De tekst leest zoals een klamme hand smaakt.

Het zou een bittere les blijken: muziek die al af is duldt moeilijk een tekst erbovenop. Dit is om dezelfde reden die Stephen Sondheim in Finishing the Hat noemt dat poëzie zich niet leent voor muziek als een lied omdat een gedicht al af is.

Subcategorie 1: Hormonen

Natuurlijk zou ik zo veel subcategorieën als dat ik kreukelige papiertjes heb kunnen verzinnen, maar daar heeft niemand wat aan. Een beetje onderscheid is echter wel fijn. Hieronder volgen de eerste twee meest kleffe fragmenten.

1 - stijldansen

Het volgende heb ik besloten om als eerste over te nemen omdat het duidelijk gaat over een ervaring die ik heb opgedaan op stijldansles. Toen ik op stijldansen zat was ik 14 en 15: tussen 2004 en 2006. Hiermee kan ik met zekerheid zeggen dat het mijn oudste overgebleven stukje klef is (mogelijk vind ik meer). Opmerkelijk genoeg is het, mijns inziens, niet het slechtste.

Verzamelde Werken Met Data En Waar Mogelijk In Vage Categorieën

Enkele maanden geleden ben ik verhuisd. Dit betekent dat ik nog steeds geen beschikking heb tot mijn overhemden omdat die om hun kleerhangers gewikkeld in een doos in een kast staan omdat ik nog steeds geen dingetjes voor in de muur heb waaraan een stang kan hangen waaraan de overhemden kunnen hangen. Het betekent ook dat ik stuit op antieke geschriften, memorabilia, bonnetjes en andere troep die ik in mijn vorige optrek zo zorgvuldig had opgeborgen dat ik er geen seconde meer over na hoefde te denken.